توسط شرکت داروسازی ثامن صورت گرفت؛ تحلیل و بررسی «تازه‌های بیماری‌های کلیه و سیستم ادراری در کودکان» در بیمارستان رضوی

 
 همایش یک‌روزه «تازه‌های بیماری‌های کلیه وسیستم ادراری در کودکان» به همت شرکت داروسازی ثامن در بیمارستان فوق تخصصی رضوی برگزار شد.
به گزارش آستان‌نیوز،دبیر علمی این همایش با بیان اینکه سنگ‌های کلیه از مشکلات شایع سیستم ادراری است، عنوان کرد: بیشتر این مشکلات ادراری با درد شدید در سنگ‌های کوچک (رنال کولیک) و یا انسداد ادراری و آسیب به کلیه در سنگ‌های بزرگ تظاهر می‌یابد و اکثر افراد پس از ابتلا به سنگ کلیه و درمان آن، مجدداً به عود دچار می‌شوند و این مسائل در کودکان با شدت بیشتری انجام می‌شود و از همین رو، بررسی، تحلیل و انتقال پژوهش‌ها و دستاوردهای نوین درمانی در این زمینه به ویژه برای کودکان از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر کاهش یا افزایش میزان درد و پیشرفت یا بهبود بیماری هستند.
دکتر فاطمه قانع گفت: هدف از برگزاری این همایش بررسی عملکرد کلیه سالم، مشکلات کلیه در کودکان و بیماری‌های مادرزادی در این رابطه است و با گردهم آوردن چهره‌های مطرح این رشته پزشکی هم‌چون پروفسور فرحناک اسدی انتقال تجارب صورت گیرد.
وی اضافه کرد: طی این همایش مسائلی هم‌چون «تازه‌های بیماری‌های کلیوی در کودکان»، «دیالیز صفاقی اتومات در کودکان»، «تفسیر کامل آزمایش ادرار در کودکان»، «اختلالات هماتولوژی و عصبی در بیماری‌های کلیوی»، «نوزادان و بیماری‌های کلیوی»، «اصول مایع‌درمانی در کودکان بستری در بیمارستان»، «بیماری‌های قلبی و فشار خون در بیماری‌های کلیوی»، «فشار خون اولیه در کودکان»، «بررسی اختلالات رشد و گوارش در بیماری‌های کلیوی» و «عفونت‌ها و واکسیناسیون در بیماری‌های کلیوی» به بحث و مبادله گذاشته شده و 30 نفر برای این موارد سخنرانی‌های خود را ارائه می‌دهند.

شرکت کاویان دارو محصولات دارویی متنوعی را توسعه، تولید،بازاریابی و پخش می کند

شرکت کاویان دارو محصولات دارویی متنوعی را توسعه، تولید،بازاریابی و پخش می کند. تمرکز اصلی تولیدات این شرکت انواع آنتی بیوتیک ها هستند که خاورمیانه و شمال آفریقا از بازار های اصلی این شرکت می باشند.

شرکت سورن تک توس در مرکز رشد موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی

با توجه به سیاست های استقرار شرکت های دانش بنیان در مراکز علمی و تولید دانش فنی و همجنین تولید ثروت از علم ، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی مراکز رشد خود را در کرج و مشهد فعال نمود. در این راستا شرکت سورن تک توس بعنوان اولین شرکت دانش بینان استان خراسان رضوی به این مرکز رشد پیوست و امید است در آیند بتواند با تولید محصولات بیولوژیک و واکسن برای کشور فعال باشد.

به زودی محصول جدید شرکت داروسازی دکتر رجبی وارد بازار خواهد شد

عرضه 50 هزار ویال فاکتور 8 توسط شرکت سامان داروی هشتم

مدیر عامل شرکت سامان داروی هشتم از انعقاد قرارداد فروش بیش از 50 هزار عدد ویال فاکتور 8 نوترکیب (سافاکتو) با وزارت بهداشت در سال جاری خبر داد که این تعداد در صورت درخواست وزارت بهداشت قابل افزایش خواهد بود.

 

مهندس طبسی در گفت گو با پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی، اظهار کرد: داروی فاکتور 8 از مشتقات خونی است که تاکنون نوع پلاسمایی آن در کشور تولید می شده است و از اردیبهشت ماه جاری نوع نوترکیب آن توسط شرکت سامان داروی هشتم برای نخستین بار وارد بازار خواهد شد.
وی ادامه داد: در حال حاضر هماهنگی های لازم با 6 مرکز در شهرهای تهران، مشهد، شیراز، اهواز، زاهدان و اراک به منظور عرضه این محصول صورت گرفته است و در ادامه با توجه به سیاست گذاری های وزارت بهداشت، این محصول در سایر مراکز نیز توزیع خواهد شد.
طبسی درباره مزیت های فاکتور 8 نوترکیب عنوان کرد: مزیت استفاده از داروی فاکتور 8 نوترکیب یا ریکامبیننت در مقایسه با نوع پلاسمایی آن، به لحاظ منتقل نکردن آلودگی های خونی نظیر ایدز است که امید است با توجه به وجود بیش از 8 هزار بیمار مبتلا به هموفیلی، وزارت بهداشت، تبلیغات و اطلاع‌رسانی لازم را به منظور هدایت بیماران برای استفاده از این دارو در دستور کار قرار دهد.
وی با بیان اینکه شرکت سامان داروی هشتم ظرفیت تولید 2 برابر نیاز کشور را دارد، افزود: این شرکت از سال گذشته تولید فاکتور 8 نوترکیب را آغاز کرده که بخشی از آن برای مطالعات بالینی مورد استفاده قرار گرفته است.
مدیر عامل شرکت سامان داروی هشتم ادامه داد: همچنین در اسفندماه گذشته 2 بچ تولید شده است که در حال حاضر در اختیار وزرات بهداشت برای عرضه به بازار قرار دارد.
وی با اشاره به صرفه جویی ارزی این محصول دارویی خاطرنشان کرد: سالانه حدود 60 میلیون یورو هزینه واردات فاکتور 8 پلاسمایی است که در صورت استفاده از نوع نوترکیب، این رقم صرفه جویی ارزی خواهد شد.
طبسی با تاکید بر بومی بودن دانش تولید این محصول و همچنین تولید انحصاری آن در کشور، اظهار کرد: با توجه به تجربه و توان علمی کشور و حضور بیش از 20 ساله شرکت داروسازی ثامن در بازار دارویی، محصول پروتئینی فاکتور 8 نوترکیب با بهره گیری از دانش بومی و به دست دانشمندان داخلی تولید شده است.
وی درباره کیفیت این محصول بیان کرد: فاکتور 8 نوترکیب بر اساس استانداردهای اروپا و فارماکوپه BP توسط شرکت سامان داروی هشتم وابسته به شرکت داروسازی ثامن تولید می شود.
طبسی تولید فاکتور 8 متناسب با آخرین و بالاترین سطح و کیفیت را یکی از برنامه های راهبردی شرکت در سال جاری عنوان کرد و افزود: علاوه بر این، با توجه به سرمایه گذاری های صورت گرفته، تولید انواع پروتئین های مربوط به بیماران صعب العلاج در دستور کار قرار دارد که در آینده ای نزدیک خط تولید آن راه اندازی خواهد شد

داروی ایرانی مصرف کنیم یا خارجی؟

کیفیت داروهای ایرانی و خارجی و میزان تاثیرگذاری آن هر روز در داروخانه‌ها و بین بیماران و پزشکان مطرح می‌شود و پزشکان نیز هرکدام دیدگاه خاصی در این باره دارند، هرچند اکثر پزشکان به رغم برخی انتقادها، استفاده از داروهای با کیفیت ایرانی را در دستور کار خود دارند.
زمانی که برای دریافت دارو به داروخانه‌ها مراجعه می‌کنیم، بیمار و یا همراهان او نمی‌دانند بهتر است داروی ایرانی را خریداری کنند و یا نمونه مشابه آن که ساخت کشورهای دیگر است را برگزینند.
از این رو بیمار برای اطمینان بیشتر با پزشک معالج خود مشورت می‌کند و در اغلب موارد این پزشکان هستند که بیماران را از سردرگمی انتخاب بهتر برای شفای نزدیک‌تر رها می‌کنند و تصمیم نهایی را پزشک معتمد بیمار اعلام می‌کند.
در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد داروها در داخل کشور تولید انبوه می‌شود و به گزارش کارشناسان وزارت بهداشت، اغلب داروهای تولید داخل به کشورهای همجوار نیز صادر می‌شود.
صادرات دارو به کشورهای همجوار نشان از استاندارد بودن داروهای ایرانی دارد، ولی این درحالی است که بیماران ایرانی هنوز هم بر سر دو راهی انتخاب بهتر یعنی استفاده از داروی ایرانی و یا داروی خارجی سرگردان هستند.
دکتر “علی رضایی” داروساز، بر این باور است که استفاده بیشتر از داروهای خارجی در میان بیماران به دلیل ذهنیت خاص ایرانیان مبنی بر فرهنگ غالب استفاده از کالاهای خارجی است.
وی مشکل اصلی را فرهنگ‌سازی دانست و گفت ذهنیت خاصی در میان مردم در مورد کالاهای خارجی بویژه دارو به وجود آمده است که ناخودآگاه اغلب مردم به استفاده از داروی خارجی ترغیب می‌شوند.
این داروساز که تاکید دارد داروهای ایرانی از نظر کیفیت در حد استاندارد هستند، گفت که داروهای ایرانی در مقایسه با داروهای خارجی برای رسیدن به کیفیت مطلوب و عالی راه‌ درازی را در پیش دارند.
کارشناسان دارویی، عامل اصلی رویکرد مردم به داروهای خارجی را نشات گرفته از دیدگاه نادرست با کیفیت‌تر بودن داروهای خارجی می‌دانند.
به اعتقاد این کارشناسان، ذهنیت نادرست مردم نسبت به با کیفیت‌تر بودن داروهای خارجی موجب رواج این داروها در کشور شده است.
دکتر “شریفیان” یکی از داروسازان کشور نیز کیفیت برخی داروهای ایرانی را بالاتر از داروهای وارداتی ذکر کرد و گفت: هم اکنون داروی وارداتی شستشوی لنز از لحاظ کیفی قابل قبول نیست، اما به دلیل به وجود آمدن فضای روانی در جامعه، مردم هرچند که دارویی خارجی کیفیت چندان و اثربخشی نداشته باشد، بازهم تمایل به خرید داروی شستشوی خارجی دارند.
● تبلیغ داروهای خارجی
مسئله تبلیغات برای داروهای خارجی همچون دیگر کالاهای وارداتی مسئله بسیار مهم و حائز اهمیتی است، چنانچه برخی از پزشکان ایرانی نیز تحت تاثیر تبلیغات داروهای خارجی اغلب داروی خارجی را به بیمار تجویز می‌کنند.
کارشناسان دارویی بر این باورند که تبلیغات داروهای خارجی از طریق رسانه‌ها یکی از مهمترین عوامل ایجاد ذهنیت مثبت در میان مردم و پزشکان نسبت به این دسته از داروها است .
این در حالی است که به اعتقاد برخی از کارشناسان، ترویج داروهای خارجی به دلیل فناوری پایین ساخت داروهای ایرانی است. زیرا هنوز برای ساخت داروهای ایرانی سرمایه‌گذاری لازم صورت گرفته است و فناوری ساخت این داروها قدیمی است.
دکتر “سعید رستمی” پزشک عمومی معتقد است فناوری ساخت داروهای ایرانی به ۳۰ سال پیش بر می‌گردد و هنوز برای ساخت دارو به روش جدید و به روز دنیا سرمایه‌گذاری لازم صورت نگرفته است.
وی گفت: مواد اولیه‌ای نیز که برای ساخت دارو وارد کشور می‌شود، نامرغوب است.
این پزشک با بیان اینکه کیفیت اکثر داروهای ایرانی پایین‌تر از استانداردهای جهانی است تصریح کرد: اگر سرمایه‌گذاری کافی برای تولید دارو و تهیه مواد اولیه آن صورت گیرد و مواد اولیه از کشورهای بنام تولید کننده دارو وارد کشور شود تا ۱۰ سال دیگر می‌توانیم به عنوان یکی از کشورهای تولید کننده داروهای با کیفیت استاندارد جهانی مطرح شویم.
وی از کارشناسان وزارت بهداشت خواست با دقت بیشتری بر تولید داروهای داخلی نظارت کنند.
این پزشک عمومی یادآور شد: علاوه بر این، باید دارو به قیمت واقعی در کشور عرضه شود، در حالی که اکنون دارو در ایران بسیار ارزان‌تر از کشورهای دنیا حتی کشورهای همسایه عرضه می‌شود.
به گفته رستمی، کارخانه‌های داروسازی معتقدند که به دلیل ارزان بودن دارو، تولید دارو برای آنان صرفه اقتصادی ندارد.
دکتر “سعید واقفی” دبیر انجمن داروسازان ایران نیز بر این باور است که ارزانی دارو در ایران موجب رویکرد مردم به داروی خارجی شده است.
وی گفت: مردم تصور می‌کنند هر دارویی که از خارج حتی از کشور بنگلادش وارد شود، بهتر از داروی ایرانی است، در حالی که وزارت بهداشت تنها محصولات دارویی هشت کشور آمریکای شمالی، اروپایی و ژاپن را به رسمیت شناخته و وارد کشور می‌کند.
دبیر انجمن داروسازان گفت: اگر دارویی خارج از محصولات این کشورها وارد ایران شود، قاچاق محسوب می‌شود و داروهای قاچاق نیز تقلبی هستند.
● داروی ایرانی با قیمت نازل و بسته بندی نامطلوب!
دست‌اندرکاران تولید و فروش محصولات دارویی در ایران بر این باورند که قیمت نازل این داروها از یک سو و کیفیت نامطلوب بسته‌بندی از سوی دیگر موجب شده است رویکرد بیماران به استفاده از داروهای ایرانی کمتر از نوع مشابه خارجی آن شود. دکتر “رضایی” متخصص داروسازی با انتقاد از بسته‌بندی داروهای ایرانی گفت: چنانچه داروهای ایرانی همچون محصولات خارجی بسته‌بندی شود، می‌تواند جایگاه خوبی در بازار داخل و خارج داشته باشد.
وی گفت: وزارت بهداشت روی قیمت نهایی محصولات دارویی نظارت دارد و باید کارخانه های تولید کننده ،قیمت تولید را روی محصول درج کنند، بنابراین کمتر به نوع بسته‌بندی ظاهری محصولات توجه می‌شود.
این کارشناس، تصریح کرد: کارخانه تولید کننده دارو در خارج به بسته‌بندی محصولات بها می‌دهند و این دارو گران‌تر ارائه می‌شود، هرچند که ممکن است از نظر کیفیت چندان تفاوتی با داروی مشابه ایرانی نداشته باشد.
وی معتقد است بیماری که داروی خارجی یا بسته‌بندی شیک را تهیه می‌کند، به خود یقین می‌دهد این دارو در درمانش موثر است و این حس مثبت را به فرد دیگری در مورد انتخاب داروی خارجی منتقل می‌کند.
این درحالی است که برخی از پزشکان نیز تحت تاثیر بازاریابی محصولات دارویی خارجی قرار می گیرند.
چه باید کرد؟
به هر شکل باید برای رشد و شکوفایی صنایع داخلی بویژه در عرصه تولید دارو فعالیت گسترده‌ای انجام داد.
ایرانیان در تولید دارو بخصوص طب سنتی و داروهای گیاهی و سنتی سابقه دیرینه‌ای دارند، بنابراین باید برای گسترش صنایع دارویی کشور که به اعتقاد برخی از کارشناسان تا حدود زیادی قابل رقابت با داروهای خارجی هستند، تلاش کرد.
دکتر “ناهید رودباری” یکی از محققان دارویی کشور، رشد و شکوفایی هرچه بیشتر صنایع دارویی کشور را در گروی افزایش اعتماد بیماران به داروهای ساخت داخل کشور دانست.
وی افزود: صنایع دارویی ایران برای پیشرفت و شکوفایی هرچه بیشتر نیاز به پشتیبانی معنوی و مادی دارند، به طوری که اعتماد مصرف کنندگان و پزشکان به کیفیت داروهای ایرانی و همچنین بودجه لازم برای مراکز تحقیقاتی، مهمترین عوامل رشد صنایع داروسازی و مراکز تحقیقاتی هستند.
دکتر “ندا ستایش” یکی دیگر از محققان دارویی کشور نیز در این زمینه گفت: اعتماد مصرف‌کنندگان نسبت به تولیدات داخل کشور می‌تواند پشتوانه قوی برای رشد صنعت داروسازی و انگیزه بیشتر در میان محققان دارویی شود.
وی افزایش اعتماد پزشکان و بیماران نسبت به کیفیت داروهای ساخت داخل را مهمترین عامل فعالیت بیشتر محققان و تولید کنندگان دارویی و در نهایت خودکفایی کشور در زمینه تامین محصولات دارویی دانست.
کارشناسان نیز معتقدند وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان مهمترین نهاد بهداشتی و درمانی کشور باید سیاست‌های حمایتی لازم برای بهبود جایگاه داروهای ایرانی در میان مردم را اعمال کند.
دکتر “رسول دیناروند” معاون غذا و داروی وزارت بهداشت در این مورد گفت: در حال حاضر یکی از سیاست‌های مهم وزارت بهداشت، حمایت از تولید داروهای داخلی به همراه تشویق و اعتمادسازی در میان مردم در زمینه کیفیت بالای داروهای ایرانی است. وی بهای محصولات دارویی داخلی را ۱۰ برابر ارزان‌تر از داروهای وارداتی عنوان کرد و گفت: در حال حاضر حدود هشت هزار داروخانه در سراسر کشور ۹۰ تا ۹۵ درصد داروهای تولید داخل را عرضه می‌کنند و درصد مابقی داروها، داروهای تخصصی هستند که در مراکز استانی و تهران که مصرفشان کم است، عرضه می‌شود.
وی تاکید کرد: همه داروهای ایرانی که به بازار عرضه می‌شوند، در آ‌زمایشگاه‌ها مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و مطابق با استانداردهای بین‌المللی، وارد بازار می‌شوند.
این مقام مسئول در وزارت بهداشت همچنین افزایش استانداردسازی در تولید داروهای ایرانی و بهبود نحوه بسته‌بندی این داروها را از سیاست‌های جدید وزارت بهداشت در جهت افزایش اعتماد و رویکرد مردم به داروهای ایرانی اعلام کرد.

ف.اسحاقی

منبع : روزنامه رسالت

شرکت‌های دارویی در چین

تولیدکنندگان دارو که به شدت در تنگنا قرار دارند دیگر نمی‌توانند از اتهام قتل فرار کنند، حداقل این پیامی بود که دولت چین در ماه جولای به آنها ارسال کرد. اعدام ژونگ ژیائو رییس سابق سازمان غذا و داروی چین اقدامی قاطعانه توسط پکن بود.
او محکوم به گرفتن رشوه برای تایید داروها شده بود، به تازگی حکم مرگ مقامات ارشد رسوا شده به زندان تغییر کرده است. اعدام ژنگ ژیائو نشان‌دهنده تصمیم دولت برای مبارزه با فعالیت غیرقانونی در بخش دارویی است. در پاسخ به پرسش‌هایی که در این زمینه مطرح است، سخنگوی سازمان غذا و دارو تصدیق کرد که چین «دیر شروع کرد و بنیان این کار از نظارتی ضعیف برخوردار است».
● مسیر رو به پایین
اما زمانی که حکم ژنگ ژیائو اجرا شد، این سازمان مصیبت‌زده تا خرخره در بحران گسترده سلامت محصول فرو رفته بود. این مشکل زمانی آغاز شد که مقامات آمریکا در ماه ژوئن محموله فاسد غذای حیوانات ساخت چین را که موجب مرگ ۴۰۰۰حیوان شده بود، بازگرداندند. سپس هشدارهایی در مورد خمیردندان، غذاهای دریایی و شربت سرفه فاسد که کاملا یا تا حدی در چین ساخته شده بودند به گوش رسید.
مهم نیست پکن چه اقداماتی انجام داد اما به نظر می‌رسد مسائل بدتر شده است. برنامه پنج ساله اول چین برای بهبود استانداردهای سلامت غذا و دارو تعیین شد و آمریکا ۱۲میلیارد دلار به این موضوع اختصاص داد. در ماه اوت شرکت آمریکایی حداقل که تولیدکننده اسباب‌بازی است و شرکت فیشر-پرایس که شرکت فرعی آن است حدود ۲۰میلیون از محصولاتی را که توسط مقاطعه‌کاران چینی ساخته شده بود به دلیل نگرانی از سلامت آنها از بازار جمع‌آوری کرد.
این امر به طور قابل توجهی به اعتبار بین‌المللی چین لطمه زد به طوری که شرکای تجاری چین توانایی این کشور را درباره تامین استانداردهای کیفیت مورد نیاز صنایع، مورد تردید قرار دادند. اما آنهایی که درگیر بخش دارویی هستند امیدوارند که هر چه مشکل بزرگ‌تر باشد واکنش نظارتی موثرتر خواهد بود.
ری هیل، مدیرکل مشاور جهانی از موسسه مشاوره صنایع بهداشتی ای ام اس می‌گوید: آیا همه تبلیغات ضد و نقیض برای این نگرانی‌ها در مورد سلامت کافی است تا این مسائل خاتمه یابد؟ هیل اضافه کرد: «دولت تحت فشار زیادی قرار دارد و به نظر می‌رسد دولت بر تولیدکنندگان دارو سخت‌گیری خواهد کرد.»
بسیاری از مشکلات از نحوه سازمان‌دهی مراقبت‌های بهداشتی در چین ناشی می‌شود.
علاوه بر سازمان غذا و دارو، وزارتخانه‌های بهداشت و بازرگانی، کمیسیون مالی توسعه و اصلاح، دفاتر بیمه، ارتش همگی درباره قیمت‌گذاری گرفتن جواز، بیمارستان‌ها، توزیع و بازپرداخت در صنعت بهداشت دخالت می‌کنند. اریک زوایسلر مدیرکل زولینگ فارما چاینا که توزیع‌کننده مواد دارویی در چین برای شرکت‌های چندملیتی است می‌گوید: «مجریان بسیار مختلفی در سطح منطقه‌ای و ملی وجود دارند که اغلب همکاری آنها نتیجه معکوس دارد. اعمال استانداردها آنچنان که باید باشد در سطح محلی بسیار دشوار است.»
● پراکنده و گسترده
شرکت‌ها حتی از مجریان نیز گسترده‌تر هستند. بنابه اعلام شرکت آی‌ام اس ۱۰۰۰۰ توزیع‌کننده دارو، ۲۳۰۰۰۰ داروخانه (که ۳۰۰۰ از آنها کاملا تایید شده‌اند) و تعداد بی‌شماری تولید کننده در چین وجود دارند.
پکن قول ادغام را طی چند سال داده است و در حالی که به نظر می‌رسید، ادغام به طور طبیعی پیش می‌رود، هیل ادعا می‌کند پیشرفت کمی در این زمینه مشاهده کرده است.
در چنین اوضاعی فساد متداول است و مقامات محلی ضد اصلاحات دولت مرکزی حرکت می‌کنند تا اطمینان دهند تولید ناخالص داخلی آنها از کاهش تولید آسیب‌ ندیده است. همه اینها برای منصرف کردن مشتاق‌ترین سرمایه‌گذاران خارجی کافی است.
شرکت‌های برجسته دارویی فیتزر، گلسکو اسمیت لاین، سانوفی – اونینس، نووارتیس، روچ، آسترازنکا و شرکت‌های دیگر پول بسیاری در چین هزینه می‌کنند.
آزمایش‌های بالینی و تولید مواد دارویی در ابتدا به دلیل هزینه پایین به چین ارسال شد. اما با افزایش هزینه‌ها و کمیت و مشکل انجام کار تحقیقاتی در چین و نیز با افزایش تجهیزات شرکت‌ها یا واگذاری شرکت‌ها به شرکت‌های دارویی محلی، دیگر عوامل از اهمیت بیشتری برخوردار شدند. دکتر زنگ چینگوو، رییس جی اس کی آر اند دی در چین می‌گوید: «هزینه اهمیت کمی دارد. آنچه مهم است این است که شرکت‌های داخلی گروه‌های با استعداد زیادی دارند و کارهایی با کیفیت بالا انجام می‌دهند. این توسعه‌ها در حالی انجام می‌گیرد که صنعت جهانی داروسازی ۶۷۰میلیارد دلاری آمریکا برای به دست آوردن مجدد قدرت تلاش می‌کنند، این صنعت توسط بازار آمریکا عقب رانده شده بود به طوری که شرکت آی‌ام‌اس برای آن در دوره سه‌ماه چهارم سال ۲۰۰۷ رشد منفی پیش‌بینی کرده بود.
در مقایسه، اندازه صنعت داروسازی چین از آغاز این دهه سه برابر شده است. شرکت آی‌ام‌اس محاسبه کرده است بازار چین به دلیل رشد اقتصادی قوی و تمرکز جمعیت شهری ثروتمندتر و پیرتر، سال گذشته مبلغ ۱۳میلیارد دلار درآمد داشت و تا سال ۲۰۱۰ این میزان به ۲۵میلیارد دلار خواهد رسید.
نرخ رشد ۲۵ تا ۳۰درصدی که برای امسال ثبت شده است از اوایل این دهه رخ نداده بود، ناظران این صنعت علت آن را افزایش سرمایه‌گذاری دولت می‌دانند. گرچه داروهای عمومی سه چهارم بازار را تشکیل می‌دهند، شرکت‌های ام‌ان‌سی بیشترین سود را به دست آورند. زوایسلر عقیده دارد اقدامات ضدفساد پکن پزشکان را از تجویز داروهای خطرناک به سمت تجویز محصولات قابل اعتماد‌تر ام‌ان‌سی سوق می‌دهد،‌ در حالی که کاهش قیمت در سطح عمومی به شدت به تولیدکنندگان داروهای عمومی لطمه زده است.
کنترل‌های سختگیرانه‌تر در مورد هزینه‌های بیمارستانی صورت گرفته است و در حالی که تقاضا برای داروهای عمومی کاهش نیافته است،‌ الگوی بازار به نفع ام‌ان‌سی تغییر کرده است. زوایسلر می‌گوید:‌ بیمارستان‌ها به دو مارک با ترکیب شیمیایی دارویی خاص محدود شده‌اند. این کار ام‌ان‌سی را تنها تولیدکننده اصلی داروهای عمومی خواهد کرد.
● قیمت‌ها واقعی است
به نظر می‌رسد پس از چند سال دشوار، شرکت‌های داروسازی بزرگ پیشرفت کرده‌اند. گویی داروهای با سود بالاتر سرانجام بازار را در چین یافتند.
هیل برای روشن شدن امکان موفقیت داروهای گران دارای مجوز به گلیوس داروی لوسمی که توسط شرکت نووارتیس تولید شده است و داروی آرسا برای درمان سرطان ریه تولید شرکت آز اشاره می‌کند. یک دوره داروی گلیوس قیمت خرده‌فروشی حدود ۱۹۰۰۰دلار در سال ۲۰۰۵داشت، یعنی سه برابر قیمت آرسا. اما فروش گلیوس در چین ۶/۲۹میلیون دلار بود در حالی که فروش آرسا ۲/۳۱میلیون دلار بود. بیش از ۲برابر بیماران از داروی آرسا استفاده می‌کردند. اما پتانسیل بازار چین برای هر دو دارو تقریبا یکسان است. با این شرایط، بهبود حمایت مناسب برای مالکیت معنوی این داروها، آشکار خواهد شد که شرکت‌های بزرگ داروسازی دلایل بیشتری برای سرسختی در مورد چشم‌انداز خود در چین دارند.
● کار فکری
تاکنون، سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در کارخانه‌های توسعه و تحقیق در چین صورت گرفته است. مادامی که این مراکز با دولت چین خوب معامله کنند، یعنی برای برنامه‌های بلندمدت خود سود بپردازند، هدف اصلی حفظ کردن بازار داخلی خواهد بود.
سال گذشته، شرکت آز اعلام کرد طی ۳سال ۱۰۰میلیون دلار برای توسعه و تحقیق هزینه خواهد کرد. در حالی که شرکت فیتزر امیدوار است سرمایه‌گذاری ۵۰۰میلیون دلاری در چین تا سال ۲۰۱۰، ۲۰داروی جدید به این کشور روانه کند. شرکت نووارتیس یکی از پنج مرکز جهانی توسعه و تحقیق خود را در شانگهای راه‌اندازی می‌کند و در ماه ژوئن شرکت بی‌اس‌کی کارخانه خود را در این شهر افتتاح کرد.
زنگا می‌گوید: « آنچه ما انجام می‌دهیم استقرار مرکز جهانی برای کشف دارو، توسعه بالینی و ثبت جهانی است. در میان مسائل دیگر ما معالجات شفابخش و شرایط وخیم‌تر برای درمان تمرکز خواهیم کرد. اینها حوزه‌های بزرگ جهانی و همچنین در چین است. افراد بسیاری در آسیا مبتلا به پارکینسون و آلزایمر هستند.»
به گفته هیل این همه برنامه‌ای است که به چین اهمیت بیشتری در پورتفولیوی محصولات شرکت‌ها خواهد بخشید. او می‌گوید «همه شرکت‌های بزرگ در پی آن هستند که دارایی‌های جهانی خود را جمع کنند و آنها را با چین سازگار کنند. توجه داشته باشید که چگونه جی‌اس‌کی محدوده محصولات خود را طبق سفارش هند ساخت و از هیچ به دومین شرکت بزرگ بازار تبدیل شد. روند کلی در چین به دلیل جمعیت سالخورده و دست‌اندازی عادات غربی بر شیوه زندگی سنتی چینی از بیماری‌های حاد به بیماری‌های مزمن تغییر کرده است. اما بیماری‌های داخلی مثل دیابت، هپاتیت، اختلالات ریه و کبد و سرطان‌های خاص به ویژه آنهایی که معده و سینوس‌ها را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند، در چین و آسیا شایع‌تر از غرب است.
هدف قرار دادن این شرایط راهی است که شرکت‌های داروسازی کوچک غربی و تعدادی از سرمایه‌گذاران خارجی کوچک فعال در چین، پیموده‌اند.
دکتر کریستوفر ساووی رییس هیات‌مدیره و مدیرکل شرکت داروسازی ژاپنی بی‌ان‌آی، به دو شرکت آمریکایی و رتکس و وایروفارما اشاره می‌کند که بر روی درمان هپاتیت سی‌کار می‌کنند. او معتقد است که آنها بدون آنکه به دنبال بازاریابی این دارو در چین باشند سرمایه‌گذاری کنند. ۱۵درصد از جمعیت چین مبتلا به این بیماری هستند. او می‌گوید: «در آمریکا درمان هپاتیت باید با توجه به موقعیت بازار صورت گیرد اما این به این معنی نیست که مردم زیادی در جهان نیستند که از داروهای جدید استقبال کنند.»
● پرکردن
شرکت جی‌ان‌آی که می‌بایست کار تجاری خود را در بازار بورس توکیو در ۳۱اوت آغاز کند، همیشه بر وضعیت درمان آسیا تمرکز کرده است با قصد پر کردن شکاف‌های بازار اما شرکت‌های داروسازی بزرگ سنتی غربی این کار را نمی‌کردند. جی‌ان‌آی با استفاده از یک سری فرآیندهای پیشرفته در حال حاضر داروهایی برای درمان التهاب ریه و بیماری‌های کبدی در مراحل کلینیکی تولید شده است.
ساووی می‌گوید: در گذشته شرکت‌های داروسازی غربی به بازار آسیا اهمیت نمی‌دادند اما این وضع تغییر کرده است.
آنها فکر می‌کنند بازار بزرگ در اروپا یا آمریکا است، اما ما دیدگاه متفاوتی داریم. ما تصمیم گرفته‌ایم به دنبال بازاری بگردیم که در آن از فصلی به فصل دیگر شاهد ۳۰درصد رشد باشیم بعد شاید بازاری برای دارو در آمریکا هم وجود داشته باشد.
● نگاهی وسیع
همانند نگرانی‌ها در مورد تولیدکنندگان داخلی، مسائل منطقی سرانجام به عنوان بخشی از بحث‌هایی وسیع‌تر در مورد ساختار بهداشت در چین، حل خواهد شد.
کاهش وضع رفاهی باعث شده است اکثریت مردم بیمه درمان نداشته باشد. ارقام وزارت بهداشت نشان می‌‌دهد در سال ۲۰۰۴، ۵۴درصد از هزینه‌های درمان توسط بیماران پرداخت شده است. در سال ۱۹۸۰، زمانی که ۹۰درصد از جمعیت از نوعی بیمه برخوردار بودند این میزان ۲۳درصد بود. هیل می‌گوید: «اجرای طرح بیمه خصوصی یا شیوه ان‌اچ‌اس که یک الگوی تامین بودجه دولتی است، انتقادبرانگیز است. شرکت‌های داروسازی خارجی منافعی در کمک به پکن برای یافتن راه‌حل عملی دارند زیرا این موضوع بر برنامه‌های تجاری آنها تاثیر خواهد داشت.
اما هنوز مشخص نیست چگونه چنین نظامی بین وابسته‌های مالیاتی، بیمه تامین‌اجتماعی و مالیات بیمه خصوصی تعادل برقرار خواهد کرد و مشخص نیست این کارها به طور مرکزی یا منطقه‌ای انجام خواهد شد و آقای زوایسلر انتظار ندارد پاسخ این پرسش خیلی زود مشخص شود. او می‌گوید: «بهداشت مناقشه‌ای بی‌پایان در چین است».

مترجم: رفیعه هراتی

منبع : روزنامه دنیای اقتصاد

صنعت داروسازی در گذر زمان

●وضعیت صنعت داروسازی در ایران
حدود یک قرن از تاسیس نخستین کارخانه داروسازی به سبک جدید در کشور می‌گذرد. در حال حاضر میانگین عمر ساختمانها و ماشین‌آلات کارخانجات داروسازی کشور در حدود ۳۰ تا ۴۰ سال می‌باشد در مجموع می‌توان گفت که کارخانجات داروسازی ایران از لحاظ فیزیکی و سخت‌افزاری دارای GMP (Good manufacturing practice) متوسط متمایل به ضعیف بوده ولی به لحاظ پرسنلی و تجربه دارای GMP متوسط رو به رشد می‌باشند.
GMP به معنای تولید خوب یک محصول با در نظر گرفتن مجموعه چندین شاخص ازجمله شاخص‌های انسانی، مدیریتی و فنی در مراحل تولید می‌باشد. قدیمی بودن ساختمانهای کارخانجات داروسازی، عدم انطباق تعداد اقلام تولیدی با فضای فیزیکی و تجهیزاتی موجود، قدیمی و مستهلک بودن ماشین‌آلات، تداوم تولید دارو با فرمولاسیونهای قدیمی در حالی که برخی از آنها از لیست تولیدات صنایع داروسازی دنیا حذف شده‌اند و قدیمی بودن تکنولوژی‌های ساخت و تهیه داروها، مدرن نبودن متدهای کنترلی اقلام دارویی، تهیه مواد اولیه و بسته‌بندی مواد با کیفیت پائین به دلیل ارزان بودن آنها، عدم رعایت شرایط نگهداری داروها نزد توزیع‌کننده داروخانه و مصرف‌کننده، نبود ابتکار و نوآوری و به وجود آمدن مقاومتهای میکروبی به دلیل تجویز و مصرف غیرمنطقی داروها را به عنوان عمده‌ترین مشکلات صنعت داروسازی در ایران می‌توان نام برد.
یکی دیگر از مشکلات این صنعت مراکز تک نسخه‌ای هستند که درحال حاضر نه تنها وظیفه اصلی خود را انجام نمی‌دهند، بلکه از هیچ ضابطه تبعیت نکرده و دارو را بدون رعایت تشریفات قانونی وارد کشور می‌کنند و اقدام آنان باعث شده تا سازندگان داروهای خارجی از ارسال دارو به نمایندگان رسمی خود در ایران خودداری کرده و با گرفتن پول نقد دارو در اختیار مراکز دارویی قرار می‌دهند.
●میزان مصرف دارو در ایران
ایران یکی از کشورهای پرمصرف در زمینه دارو در جهان به شمار می‌رود، سرانه مصرف دارو در ایران از نظر ریال حدود ۱۳ هزار و ۶۰۰ تومان و از نظر تعداد ۳۴۱ قلم دارو می‌باشد. سال گذشته ۶۰ کارخانه داروسازی کشور ۱/۲۳ میلیارد عدد دارو تولید کرده‌اند که این میزان معادل ۹۷ درصد کل مصرف دارو در ایران است. علاوه بر تولیدات داخلی، در سال گذشته حدود یک میلیارد عدد دارو به طور رسمی به جز قاچاق وارد کشور شده است.
میزان مصرف دارو در کشور در سالهای گذشته از لحاظ ارزشی حدود یک هزار میلیارد تومان بوده که از این میزان سهم تولید داخلی ۶۶۴ میلیارد تومان و سهم واردات ۲۶۲ میلیارد تومان بوده است. ارزش کل مصرف دارو در ایران حدود ۱/۱ میلیارد دلار است در حالی که با توجه به قیمتهای دارو در ایران که حدود یک پنجم قیمت جهانی است، چنانچه کارخانه‌های داروسازی ایران تعطیل شوند باید رقمی بین چهار تا پنج میلیارد دلار صرف واردات دارو شود.
●وضعیت صنعت داروسازی در جهان
فراورده‌های جدید (NE) علی‌رغم حجم سرمایه‌گذاری‌هایی که بر روی یک فرآورده‌ دارویی انجام می‌شود از رشد مناسبی در دنیا برخوردار نبوده‌اند در حالی که هزینه عرضه یک فرآورده جدید در دنیا نسبت به سال ۱۹۸۰ دو برابر شد اما عرضه آن از نظر تعداد از رکود خاصی برخوردار می‌باشد. به طوری که در سالهای گذشته تنها ۲۱ داروی جدید به دنیا عرضه شد و این تعداد در سال گذشته نیز در همین حدود بوده است لذا ظاهرا کاهش تعداد عرضه داروهای جدید جوابگوی حجم رو به گسترش هزینه‌های تحقیق و توسعه و سایر مراحل ورود دارو به بازار نیست. در حال حاضر مدت زمان متوسط ارائه فرآورده‌های داروئی جدید به جهان از ۷ سال به ۵ سال برای هر قلم کاهش یافته است.
شاید در ظاهر چنین برآورد شود که تمایل به سرمایه‌گذاری نسبت به امکان درآمدزائی در کشورهای پیشرفته در این زمینه کاهش پیدا کند از این بابت شاید جهت سرمایه‌گذاری‌ها برای مقابله با چنین رخدادی به سمت سایر مسیرهای نوآوری در داروسازی متمایل شوند. اما واقعیت این است که برآورد می‌شود حجم بازار داروئی در جهان از رقم سالانه ۵۰۰ میلیارد دلار در آینده فراتر رود و همچنین عرضه سرمایه‌گذاری جهانی در صنایع دارویی پررونق بماند. در این بین سهم تحقیق و توسعه در نزد شرکت‌های داروسازی معتبر جهان از ۱۵ الی ۲۰ درصد سهم فروش فراتر خواهد رفت.
نکته جالب در عرضه داروهای جدید در سال گذشته این است که بیشتر داروها در رده ضدسرطان‌ها، قلبی و عروقی، داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی و ضدالتهاب و ایمونولوژیک بوده است و پرفروش‌ترین داروی سال با حجمی معادل ۹ میلیارد دلار متعلق به یکی از داروهای پایین‌آورنده چربی خون بوده است.
در این راستا در سال گذشته اقلام مهمی از داروهای جدید به بازار راه یافته، دوباره جمع‌آوری شده و زیر سوال رفتند، اما مسیر پیشرفت صنایع داروئی با برخی ادغام‌های شرکت‌های بزرگ و خرید و فروش آنها و تشکیل اتحادیه‌های صنفی تحت عنوان آلیانس‌ها ادامه یافت. شرکت‌های داروسازی همواره به دنبال جلب مشارکت بیشتر در بین کشورهای در حال توسعه بوده‌اند. امروزه بیش از ۸۰ درصد تجارت صنایع داروئی در آمریکای شمالی، اروپای غربی و ژاپن انجام می‌شود. وجود فشارهای حاصل از تجارت اقلام ژنریک بر این صنایع سبب شده تا شرکت‌های بین‌المللی درصدد گسترش تجارت خود در سایر مناطق ازجمله آسیا باشند. البته با توجه به رشد جمعیت و پیش‌بینی مصرف رو به گسترش اقلام دارویی در کشورهای شرق آسیا، تجارت اقلام دارویی در این کشورها از سرعت بالاتری برخوردار است.
شرکت‌های بین‌المللی داروسازی در کشورهایی نظیر هند، کره جنوبی، چین و سنگاپور شروع به سرمایه‌گذاری گسترده و استقرار تجهیزاتی در زمینه تحقیق و توسعه داروسازی و حتی تولید و کارآزمایی بالینی داروها کرده‌اند. این رخداد سبب مطرح شدن برخی از کشورهای آسیایی در تجارت جهانی داروئی خواهد شد. در حال حاضر ژاپن با دارا بودن ۱۶ درصد از تجارت جهانی داروها از توانمندی گسترده‌ای در زمینه نوآوری و علوم زیستی برخوردار است.
کشورهای آسیایی درحال حاضر تلاش گسترده‌ای برای حفظ موقعیت‌های خود در بازارهای داروئی دارند. به طور مثال هند در سال ۲۰۰۳ با جذب ۳۵ درصد قرارداد جهانی سهم خود را در جلب سرمایه‌های خارجی به ۴۵۰ میلیون دلار افزایش داد و چین در سال ۲۰۰۰ سهم ۷/۵ درصدی از بازار داروئی را داشته و صنایع دارویی در کره جنوبی از رشد ۷/۱۲ درصدی برخوردار بود. امروزه سنگاپور به عنوان مرکزی برای مطالعات بالینی در آسیا در زمینه داروسازی و بیوتکنولوژیک مطرح است. کشورهای برزیل، روسیه، هند و چین که اصطلاحا کشورهای BRIC گفته می‌شوند تاثیر بسیاری بر بازار داروئی در جهان داشته‌اند. به نظر می‌رسد که در زمینه صنایع شیمیایی کشور چین بتواند تا سال ۲۰۱۰ با پشت سر گذاشتن ژاپن و آلمان به دومین قدرت اقتصادی جهان تبدیل شود. امروزه چین با دارا بودن تولید ناخالص ملی معادل ۷ درصد در ۵ سال گذشته توانسته است به طور موثری جلب نظر سرمایه‌گذاران بین‌المللی و صنایع شیمیایی را کند.
هند نیز همپای چین در این مسیر در حرکت است و در عرصه ساخت مواد اولیه دارویی طی سفارش از خارج out-sourcing از توسعه بالایی برخوردار بوده است. در گذشته شرکت‌های دارویی بین‌المللی از این روش تولید در کشورهای ارزانتر نظیر مکزیک استفاده می‌کردند. اما امروزه تولید ارزانتر مواد اولیه شیمایی، مواد بینابینی و حتی داروها در این کشور مقرون به صرفه‌تر شده و به نظر می‌رسد که حجم سفارش تولید از طریق out-sourcing برای مواد اولیه صنایع داروئی – شیمیایی تا سال ۲۰۰۷ از حد ۵ درصد فعلی به ۲۰ الی ۳۰ درصد برسد.
در زمینه تهیه داروها چین توانسته است ۳۵۰ قلم ماده اولیه دارویی را در حد تولید انبوه و تولید به سفارش تهیه و وارد بازار کند. اما به دلیل مشکلاتی که در شناخت مربوط به مالکیت معنوی نوآوری‌ها هنوز در این کشور وجود دارد این کشور فقط ۷/۵ درصد سهم بازار جهانی را داراست.
اما در هند این وضعیت کاملا متفاوت است. به گونه‌ای که در این کشور از ابتدای سال ۲۰۰۵ قوانین جدید پتنت تولید به اجرا درآمده است و از این تاریخ هند با ارتقاء وضعیت صنایع داروئی خود از حالت تولید بر مبنای مهندسی معکوس، پا در عرصه فعالیت‌های نوآوری گذاشته است.
به نظر می رسد که بعد از گذشت چند سال به تدریج از بهای مولکول‌های تهیه شده بر اساس مهندسی معکوس کاسته شود و رشد قیمت مواد اولیه تهیه شده بر مبنای قانون جدید پتنت در این کشور افزایش چشمگیری پیدا کند.
از زمان پتنت شدن اولین محصول داروئی بیولوژیک تاکنون ۲۰ سال گذشته است و ۱۱ محصول بیولوژیک وجود دارد که محدودیت پتنت آنها تا پایان سال ۲۰۰۶ تمام خواهد شد. برخی از این محصولات عبارتند از: اینترفرون آلفا، اریتروپویتین، هرمون رشد انسانی ، انسولین انسانی، GesF و برخی از اینترلوکین‌ها.
با توجه به رشد و گسترش کاربرد داروهای بیولوژیک در درمان و رشد سریع بازار فروش این محصولات، تاکنون برخی از بیولوژیک‌سازها بدون در نظر گرفتن حق مالکیت معنوی محصول خود را در معرض فروش قرار داده‌اند. البته بازار بیولوژیک‌ نیز از مقبولیت قابل قبولی برخوردار است و تاکنون فروش مناسبی را نیز داشته‌اند.
مشارکت در انتقال دانش علمی و انتقال فناوری به منظور ارتقاء صنعت فرآورده‌های داروئی و بیولوژیک امری اجتناب‌ناپذیر است. به علت فشار رقابتی که بین تولیدکنندگان وجود دارد و همچنین به علت نیازمندی ضوابط قانونی برای تاییدیه‌ها، صنایع داروئی و بیولوژیک باید از ارتقاء و دستاوردهای جدید همواره برخوردار باشند.
این نیازمندی با افزایش درخواست تولید فرآورده‌های جدید درمانی که همواره وجود دارد سبب رونق گرفتن فرآیندهای مختلف انتقال دانش و انتقال فناوری می‌شود. البته موسسات تولیدی همواره هزینه‌هایی را برای اجرای افزایش حجم تولید، توسعه و CGMP به همراه دارند. بسیاری از شرکت‌های مجازی اخیرا با پیروی از استراتژی ارائه ایده‌ها به سمت تجارت Concept – to – market به منظور انتقال علمی – تخصصی و نوآوری‌های ایجاد شده گرایش پیدا کرده‌اند. درحقیقت امروزه out-sourcing جهت تامین فناوری‌ها، خود به نوعی صنعت تبدیل شده و حجم سالانه این صنعت داروسازی بالغ بر ۳۰ میلیارد دلار است و هرساله دارای رشدی معادل ۸ الی ۱۰ درصد می‌باشد. سهم این صنعت برای مواد موثر داروئی حدود ۳۰ درصد و اشکال داروئی تمام شده ۳۰ درصد و برای بسته‌بندی آنها ۲۶ درصد یعنی رقمی معادل ۸/۷ میلیارد دلار بوده است. در حال حاضر فناوری نانو با حجم تجارت بالغ بر ۵/۲ میلیارد دلار در جهان بدون اغراق جایگاه مناسبی را برای خود در بازارهای سرمایه‌گذاری ایجاد کرده است.
در حال حاضر هزینه ارائه و کشف یک داروی جدید به بازار مصرف بین ۵۰۰ میلیون تا ۵/۱ میلیارد دلار تخمین زده شده است. مهمترین علت این رقم بالا، تعلل و توقف داروها در مرحله آزمایشات بالینی و احیانا مطالعات بعد از ورود به بازار یا Post – marketing می‌باشد. به همین دلیل اکثر موسسات و صنایع داروئی به دنبال یافتن راه‌حلی هستند تا بتوانند از طریق آن داروها را به دقت به محل اصلی خود برسانند تا بیشترین اثر درمانی آنها بروز کند.
مسیر دارورسانی از طریق ذرات نانو یکی از این تمهیدات می‌باشد. سامانه‌های دارورسانی کاشتنی زیست تخریب‌پذیر، سامانه‌های دارورسانی خوراکی با بهره‌گیری از فناوری نانو و تهیه نانو مواد در دارورسانی موضعی جهت طراحی سامانه‌های ترانس درمان نیز از این قبیل می‌باشد. در بخش دارو پیش‌بینی شده است تا ۱۰ الی ۱۵ سال آینده نیمی از این صنعت متکی بر نانو فناوری خواهد بود که خود نیاز به وسایل تزریق جدید و آموزش‌های پزشکی روزآمد خواهد داشت .

مژگان میرزایی

منبع : مجله گسترش صنعت